Dag 10: Hue

We hadden voor de zekerheid de wekker gezet om half 9, want we zouden ongeveer om 9.30 uur aankomen in Hue. Dat was achteraf niet nodig, want we waren ruim voor de wekker al wakker. Henk en Monique hadden de vorige avond in een supermarkt al een ontbijt geregeld, lekkere toast met kaneel en suiker erop. Heerlijk en lekker makkelijk voor in de trein.

Netjes op rijd reed de trein het station van Hue binnen. Als het goed is, stond hier weer iemand ons op te wachten om ons naar het hotel te brengen. Erg fijn, want bij de ingang van het station is het altijd druk met mensen die je 'for a special price' naar je bestemming willen brengen. Dat je dan teveel betaald, is natuurlijk een zekerheid.

Het hotel lag niet ver van het station vandaan, dus binnen een kwartier werden we hier afgezet. Al bij het uitstappen werden onze backpacker overgenomen door het personeel en moesten we in de eetzaal plaatsnemen. Daar kregen we watermeloen SAP en vers fruit aangeboden. Hierna werden we naar onze kamers gebracht welke al voor ons in gereedheid waren gebracht. En de backpacks waren zelfs al maar boven getild, hoefden we ook niet zelf te doen.

Nog in de eetzaal kwam de receptioniste naar ons toe met een kaart van de stad, waarop de hoogtepunten waren vermeld. Ze vertelde ons dat ze een auto kon regelen om ons naar alle hoogtepunten te brengen, zodat we de stad on 1 dag konden doen en de volgende dag konden doorreizen. Omdat we het niet nodig vonden om 4 tomben te bekijken (waar je ook nog entree voor moest betalen) besloten we hier geen gebruik van te maken. We hadden ergens gelezen dat je ook een fiets kon huren om de stad te verkennen, dat leek ons een beter idee. Dat kon onze receptioniste ook regelen voor 2 dollar per fiets, dus dat werd het!

Nadat we even waren opgefrist, zijn we naar beneden gegaan om de fiets te nemen voor een bezoek aan de stad. Eenmaal buiten, zagen we de fietsen staan en moesten we toch wel een beetje glimlachen. Oké, er waren 2 wielen en een stuur, maar zo oud als de weg naar Rome. Dit hadden we natuurlijk wel kunne verwachten, dus niet zeuren en op weg. Na ongeveer 50 meter kwamen we een leuke koffietent tegen, dus hier eerst maar even gestopt voor een lekker koffie.

Na de koffie zijn we op weg gegaan naar de Citadel. Dit is een voormalig oud paleis van een keizer, die hier met familie en gehele hofhouding heeft geleefd. Dit vinden we zonder problemen, parkeren onze fiets (staat een mannetje die onze fietsen in de gaten houdt voor 20.000 dong - ongeveer € 0,80) en lopen naar de ingang. We lopen een poosje op dit grote terrein rond, met mooie oude onderdelen die gerestaureerd zijn, maar zeker ook stukken die nog wel wat onderhoud kunnen gebruiken. Het moet moeilijk en ingewikkeld zijn om deze erfenis uit het verleden mooi te behouden. Of het kost gewoonweg teveel geld, dat kan natuurlijk ook. Maar het lopen op plekken waarvan je weet dat er lang geleden geschiedenis heeft plaatsgevonden maakt het toch indrukwekkend.

Na ons bezoek aan de Citadel, wordt het tijd om op pad te gaan naar een pagode. Dat ligt hier ongeveer 4 km vandaan, een mooie fietstocht dus. Helaas begint het ondertussen te regenen en zijn we hier niet op gekleed. Gebeurd deze vakantie wel vaker; we hebben de juiste spullen wel mee naar Vietnam, maar niet daar waar we op dat moment zijn. Onze regenjassen hangen namelijk nog in het hotel. Alleen Monique is slim genoeg geweest om een poncho in te pakken. We moeten toch vaker haar voorbeeld volgen! Onderweg stoppen we dan ook af en toe om te schuilen. Zo ook bij een erg lokale kapper. Omdat de baard van Marco ondertussen een beetje wildgroei begint te vertonen, staat hij even in de gaten te houden of deze kapper misschien zijn baard kan trimmen. Hij staat ook al vriendelijk te glimlachen en te wijzen op zijn stoel. Omdat hij bang is uiteindelijk zij hele baard kwijt te raken, en omdat het er natuurlijk niet erg hygiënisch is, besluit hij toch om maar door te rijden. Die baard komt later wel.

Na een poosje gefietst te hebben, krijgen we het idee dat we niet goed fietsen ook al hebben we een kaart bij ons. We hadden er al lang moeten zijn, en de Parfume River hadden we ook al lang moeten zien. Toch maar even bij het pompstation vragen waar we zijn. Zijn we toch compleet de verkeerde kant op gefietst! Haha, echte toeristen vandaag! Maar goed, nu weten we wel meteen hoe we wel moeten fietsen, dus opstappen en verder.

Ondertussen beginnen we ook te voelen dat we geen gelzadels hebben, auauauau het begint pijn te doen. Onderweg blijkt dat wij voor de locals ook een attractie zijn, iedereen kijkt vrolijk lachend naar ons. Hebben zeker nog nooit toeristen op de fiets gezien of zo. Er is zelfs een jochie dat achter op de scooter van z'n vader een foto van ons maakt in het voorbij gaan!

Na wat kilometertjes komen we aan bij de pagode. Ook hier weer een vriendelijke man die op onze fietsen gaat passen tegen vergoeding. We lopen verder richting pagode, en zien in eerste instantie een soort gebouw, wat het best kan worden omschreven als een toren van Pisa, maar dan recht. Omdat we er alleen omheen konden lopen en er verder niet in, lopen we verder naar achter. Hier staat een soort tempel, waar door mannen in gele gewaden wordt gebeden. Ook bezoekers (of zijn het lokale mensen) bidden hier volop. Schoenen worden bij de ingang netjes uitgedaan en daarna bidden voor een altaar. Het valt ons op dat alles wat ze doen, in drie keer gebeurd. Knielen, handen vouwen, zelfs op de gong wordt drie keer geslagen. Toch maar eens nalezen wat hier de gedachte achter is.

Nadat we dit tafereel een poosje hebben bekeken, wordt het tijd om terug te gaan naar het hotel. 3 kilometer terug fietsen naar het centrum, nog even via een supermarkt om wat drinken te halen, en dan gaan we terug naar het hotel om even wat te rusten.

In de Lonely Planet staat een restaurant vermeld, wat wordt gerund door een Franse man met zijn Vietnameze vrouw, waarbij hun keuken ook deze 2 werelden bij elkaar brengt. Dat lijkt ons wel wat voor vanavond, want elke dag noedels....

Helaas regent het weer, en dit keer flink. Gelukkig kunnen we van de receptie een paar paraplu's lenen, want het is een klein stukje lopen. Daar aangekomen, zit het restaurant vol, maar we kunnen even aan een tafel achter het restaurant plaatsnemen, om te wachten totdat er een tafel vrijkomt. Dit duurt nog geen 10 minuten, dus nog voordat we ons eten hebben uitgekozen, zitten we al aan tafel.

Na het eten besluiten we nog een koffietje te gaan drinken in het koffietentje waar we die ochtend ook hadden gezeten, dus gaan we hier lopend naartoe. Het is ondertussen ook gestopt met regenen, top! Onderweg worden we een paar keer aangesproken door een mannetje op scooter die vraagt of we drugs willen kopen. Hmmm, vreemd: we zien er toch niet uit als mensen die hier behoeft aan hebben? Nu is het inmiddels wel na 22.00 uur, en we hadden gelezen dat iedereen dan van straat moest zijn. Nu is het nog best druk op straat, en een club waar we langslopen is nog volop open dus zal deze regel wel niet meer gelden, maar het blijft vreemd. Onderweg proberen we bij een aantal pinautomaten geld op te nemen, maar dit lukt steeds weer niet. Morgen nog maar weer een keer proberen. Bij het koffietentje aangekomen, blijkt dat deze inmiddels gesloten is. Helaas, geen koffie meer dit keer.

Bij het hotel aangekomen, gaan we nog even in de eetzaal zitten om het hotel voor de volgende dag te boeken via internet. De receptionist is zo vriendelijk om voor ons nog koffie en thee te maken, heerlijk! Wat zijn alle mensen hier toch vriendelijk!

Als ook het hotel voor de volgende dag is geboekt, wordt het tijd om te gaan slapen. De volgende ochtend besluiten we te ontbijten om 9 uur, dus we kunnen heerlijk uitslapen!

Morgen gaat onze tocht weer verder naar het zuiden...