Dag 13: Hoi An en Nha Trang

6 uur, de wekker gaat weer. Pfff, dat went nooit ook al kiezen we er zelf voor.

We gaan gauw naar het ontbijt, want we hebben weer een reisdag op het schema staan. We worden om 7 uur opgehaald vanaf het hotel, om met een auto naar het treinstation gebracht te worden. We zijn de eerste aan het ontbijtbuffet, maar wat wil je ook op dit belachelijke tijdstip.

Stipt om 7 uur staat er een auto klaar om ons naar het station van Da Nangh te brengen, keurig zoals ze hier altijd netjes op tijd zijn. We laden de backpacks in en gaan op weg. De rit duurt ongeveer 30 minuten en dan zet de chauffeur ons af voor het vliegveld. Omdat we naar de trein willen, vraag Monique voor de zekerheid of we hier ook bij het treinstation zijn. Maar goed dat ze dit vraagt, want er blijkt een misverstand te zijn, de chauffeur dacht dat we naar het vliegveld moesten! Dus weer verder rijden. Gelukkig is het station niet ver weg, want binnen 10 minuten staan we voor de ingang van het station. We nemen afscheid van onze chauffeur, die het oponthoud niet echt kan waarderen, en lopen de stationshal binnen.

Het blijkt dat we een van de weinige toeristen zijn, de meeste mensen zijn Vietnamees (of in ieder geval Asiatisch). We zijn veel te vroeg hier, dus gaan we in de wachtruimte zitten. Henk en Monique duiken nog even een winkeltje in om wat eten voor onderwerp te halen, want de treinrit gaat 11 uur in beslag nemen. Zeg maar de hele dag, want de trein vertrekt om half 10. Nu hebben we ons laten vertellen dat het een mooi uitzicht zijn van het land. We konden ook de nachttrein nemen, maar dan mis je dat allemaal. En het land vonden we tot op heden nog niet erg mooi, dus waren we erg nieuwsgierig.

Als de trein aankomt, komt iedereen in de wachtruimte in beweging, en begeeft iedereen zich naar de trein. Het is even zoeken naar de juiste plek, want hier huur je letterlijk een stoel in de trein. Je kunt dus niet zomaar ergens gaan zitten, je hebt een gereserveerde stoel. Onze stoelen zij gauw gevonden dus installeren we ons voor de lange zit naar Nha Trang, onze eindbestemming van vandaag. We zullen hier alleen overnachten en de volgende dag weer verder reizen, want we hebben gelezen dat deze plaats heel toeristisch en vooral bij Russen in trek is. Niets voor ons dus.

De trein vertrekt mooi op tijd, en nadat we de stad hebben verlaten, rijden we inderdaad door een mooie omgeving. Het platteland van Vietnam, waar boeren druk bezig zijn op hun land. Hier is de rijst alweer geplant, en valt er blijkbaar genoeg te doen. Er wordt niet alleen rijst verbouwd, maar we hebben nu geen gids bij ons dus kunne we geen vragen stellen. Ook zien we overal graven staan, meestal alleenstaand midden op het land, tussen de rijstvelden. We hadden van onze gids Ding in Sapa al begrepen dat je hier zelf mag kiezen waar je begraven wilt worden. Ook al komen we langs begraafplaatsen (die zijn er dus wel), toch kiezen veel mensen ervoor om op het land begraven te worden.

We stoppen veel onderweg. Meestal op een station maar soms ook om een tegemoet komende trein voor te laten gaan. Onderweg wordt goed voor de passagiers gezorgd. We krijgen water en verfrissingsdoekjes, en regelmatig komt er een kar langs met eten. De mensen krijgen dan een volledige maaltijd voor slechts € 1,20. Dit laten we maar aan ons voorbij gaan want het ziet er niet heel erg hygiënisch uit. Wij houden het bij onze gekochte broodjes met kaas van La Vache Qui Rit (welke ook niet in de koeling ligt).

Ook al valt er onderweg genoeg te zien, een rit van 11 uur op een stoel is toch best een beproeving. De volgende keer toch maar weer een nachtrust, dan kun je in ieder geval nog liggen en iets meer bewegen. Al komt dit er waarschijnlijk niet meer van na deze rit. De voorgangster van Marco besluit ook om op een gegeven moment haar stoel naar achteren te gooien. En de stoel kan best ver naar achteren! Omdat ze voornamelijk zijn ingericht op kleine mensen, zit Marco direct klem en kan nu helemaal geen kant meer op, en kijkt rechtstreeks op haar kruin. Gelukkig duurt het niet lang voordat ze toch besluit weer te gaan zitten.

Als we uiteindelijk om 20.30 uur aankomen in Nha Trang, wordt het tijd om op zoek te gaan naar een taxi. Eerdere keren werden we opgewacht door een taxi en stond er iemand klaar met een bordje 'Monique Scherpbier'. Helaas dit keer niet, maar al bij de uitgang staan verschillende taxichauffeurs ons op te wachten. In eerste instantie onderhandelen we nog over de prijs, maar al gauw blijkt dat ze werken met een vaste prijs per kilometer. Het staat zelfs op de auto geplakt. Nu weten we in ieder geval dat we hier niet getild of opgelicht worden.

Tijdens de taxirit wordt ons duidelijk waarom we hier niet lang zullen blijven. Een grote toeristische badplaats, waar ze gek zijn op verlichting. Zeker nu in de kerstperiode leven ze zich helemaal uit. Overal kerstbomen en kerststallen, de ene nog hysterischer verlicht dan de ander. Het lijkt Las Vegas wel! Na een rit van ongeveer een kwartier worden we voor de deur van het hotel afgezet. Het hotel staat in een soort buitenwijk met verschillende grote herenhuizen. Het ziet er van buiten luxe uit, maar dit verdwijnt zodra we naar binnen lopen. Dit komt vooral weer door het hysterische kerst tafereel wat ze hier hebben opgebouwd. Een en al aluminiumfolie en knipperende lichtjes in allerlei kleuren. Inmiddels is het 21.00 uur en checken we gauw in. Het hotel heeft een restaurant (hadden we vooraf gecheckt omdat we nog moeten eten), dus nadat we de bagage op de kamer hebben neergelegd, gaan we gauw naar beneden om te eten.

We zijn de enige in het restaurant, wat niet erg groot is. We worden dan ook snel geholpen, en voordat we het weten, staat het eten voor onze neus. Martijn en Henk eten lekker (uiensoep en kip Siam) maar Monique en Marco hebben het minder getroffen met een hamburger. Het broodje ziet er heerlijk uit, maar de hamburger is zo taai als... (Vul zelf maar in) Helaas, maar de buikjes zijn toch weer genoeg gevuld om de nacht door te komen :-). We gaan daarom na het eten ook gauw naar de kamer. Even douchen en dan gauw naar bed, morgenochtend staat de wekker weer op 6 uur. We nemen dan een vlucht naar Ho Chi Minh City, en de vlucht is al in de ochtend, dus begint de dag weer vroeg.

Het lijkt wel een trend te worden, vroeg opstaan...