Dag 2: Hanoi

Na een heerlijk lange nachtrust van 11 uur begon de eerste volle dag in Hanoi. Uiteraard begint dit met een ontbijt in het hotel. Lekker even rustig wakker worden met een glas sinaasappelsap, omelet en toast. Onze serveerster had voor het gemak een winterjas aan tijdens het werk. Toen we vroegen waarom ze een jas aan had, vertelde ze dat het erg koud was die ochtend, maar 18 graden! En dat zegt ze tegen mensen die in Noorwegen wonen, en hetzelfde getal onder nul heel normaal vinden. Volop hilariteit dus...

Na het ontbijt direct op pad gegaan om een wandeltocht te maken door het oude centrum van Hanoi. Het was een wandelroute vanuit de Lonely Planet, ongeveer 3,5 kilometer lang. Begin en eindpunt bij een meer bij ons hotel in de buurt.

Onderweg werkelijk onze ogen uitgekeken bij de vele winkeltjes die er zijn, alle mensen die op straat zijn, al die scooters en auto's. Op de stoep lopen lukt niet, want het staat er vol met geparkeerde scooters. En als er een plekje over is, dan wordt daar door iemand wel wat gekookt of gebakken, inclusief een klein terras. Ook erg bijzonder is het feit dat iedereen hier zit op kleine plastic stoeltjes met een kleine plastic tafel. Nu zijn Vietnamezen niet heel erg groot, maar het poppenhuis meubilair is wel erg klein. De meeste hoekjes zijn niet erg schoon (netjes gezegd), maar er wordt gebakken en gegeten door iedereen. De meest ranzige dingen komen langs, ik denk dat ze hier echt alles eten!

Ondertussen komen we er ook achter dat alle winkels in een bepaalde straat hetzelfde verkopen. Zonnebrillen, ijzerwerk, kerstartikelen, vis, vlees, zijden; overal is een aparte straat voor waar allemaal verschillende winkeltjes hetzelfde verkopen. Waarom? Geen idee...

Tijdens de wandeling lopen we ook over een lokale markt, waar uiteraard ook veel vis en vlees verkocht wordt. En natuurlijk ligt dit allemaal los op tafels, nergens wordt iets gekoeld, gelukkig is het maar 18 graden! Op een gegeven moment ziet Martijn zelfs een net met grote padden/kikkers liggen, heel erg vies om te zien. Maar blijkbaar ook etenswaren in dit land. Verder worden er ook kippenpoten te koop aangeboden, maar dan in de letterlijke zin; de poot met nagels. Brrrrr, daar zou je bijna vegetarisch van worden!

Uiteraard stikt het hier ook van de tempels, al hebben we nog geen mooie tempel gezien. Wij westerlingen lopen heel voorzichtig stilletjes een tempel binnen, want er zijn mensen aan het bidden. Dat geldt niet voor de lokalen, want als je mobiel in de tempel overgaat, nemen ze die rustig op om luidkeels het gesprek te voeren. Zal ook wel bij de cultuur horen...

Onderweg op zoek naar een koffietentje, welke goed stond aangeschreven in de Lonely Planet. Uiteindelijk het goede adres gevonden, blijkt dat die tent al een jaar gesloten te zijn! Gelukkig aan de overkant van de weg een luxe hotel, dus dan daar maar even naar binnen voor koffie. Ook hier weer kleine stoeltjes, deze keer zowaar van hout! Erg luxe dus. Maar wel het gevoel dat we bij een kinderdagverblijf zijn aanbeland, alleen ontbreken (gelukkig) de horde kinderen. :-)

Na een poosje te hebben gelopen, valt het ons op dat er voor veel huizen een vogelkooitje hangt, met een of ander tropisch vonkje erin. Waarom? Geen idee. Zou het geluk brengen? Of is het een soort smog-melder? (Dat je naar binnen moet als het vogeltje dood neervalt)

Na weer een poosje te hebben gelopen, is het tijd om wat te eten. Noodles? Nee, daar hebben we even geen zin in. Maar waar komt Martijn mee aan? Een winkeltje met crêpes. Lekker Vietnamees, maar wel erg lekker. En de dames van het winkeltje waren ook erg blij dat ze wat te doen hadden. Prima dus!

Na de lunch de wandeltocht vervolgd, langs allerlei eettentjes op de trottoirs. Blijkbaar was het etenstijd, ineens zit het overal vol met etende mensen op kleine plastic stoeltjes. Het blijft een wonderbaarlijk gezicht. Met daarnaast rijen met geparkeerde scooters, natuurlijk van al die etende mensen.

Om een uur of 15.00 uur zijn we aan het einde van de wandelroute aangekomen. Het is te vroeg om alweer naar het hotel te gaan, dus besluiten we naar een ander meer te gaan lopen. Daar zit een park aan vast, vast ook leuk om te lopen en kijken.

Bij het park aangekomen, blijkt daar het mausoleum van Ho Chi Minh te zijn. Interessant om te gaan kijken, maar helaas was het op die dag gesloten. We dachten nog even dat hij niet thuis was (eens per jaar wordt hij naar Rusland overgebracht om te worden herbalsemd) maar dat was niet het geval. Hij had gewoon een vrije dag :-) of geen zin in bezoek :-). De bewaking om het mausoleum was goed geregeld, op werkelijk elke hoek stond een bewaker in een mooi wit kostuum. Niks te doen de hele dag, maar he, wel aanzet werk!

Verder naar het water gelopen, maar inmiddels werd het al donker, dus tijd om aan de terugweg te beginnen. Tijd om na te gaan denken over het avondeten.

We hadden een BBQ restaurant gezien en dat leek ons wel wat. Toen we voor de deur stonden, werd duidelijk dat het een Koreaans BBQ restaurant was. Meteen werd de trek wat minder, dat trokken we toch niet echt. Zo avontuurlijk zijn we dus niet. Gelukkig zat ernaast een Italiaans restaurant, toch maar daar voor gekozen.

Allemaal aan de pizza! Met een flesje wijn, dat leek Martijn wel een goed idee. Toen wisten we nog niet wat dat ging kosten... Uiteindelijk kregen we de rekening, en moesten we VND 1.783.100 betalen. Omgerekend is dit €72. Nou valt dat voor 4 personen wel mee, maar als ik dan vertel dat een pizza €5 kost, maar de fles wijn ruim €40, dan zijn de verhoudingen toch een beetje verkeerd toch? Gelukkig hebben we wel erg lekker gegeten, dat dan weer wel!

Na het eten nog even naar een tentje geweest voor een kop koffie, maar toen was het al snel een uur voor 9, de hoogste tijd om ons mandje op te zoeken. Want een dag lopen in een stad is uiteindelijk toch best vermoeiend.

Morgen nog een dag Hanoi, en dan op naar de volgende bestemming: Sapa.