Dag 12: Hoi An

Wekkertje ging vandaag af om 8.00 uur. Mooie tijd toch? We hadden afgesproken om 9.00 uur te gaan ontbijten, dus rustig opstaan en douchen voordat we naar beneden gaan.

De ontbijtzaal is groot maar ongezellig, dit is dan ook het grootste hotel (qua kamers) waar we tot nu toe geweest zijn. Het valt ons op dat we toch liever in een wat kleinschaliger hotel of guesthouse verblijven. De volgende keer toch maar weer hier naar zoeken.

Voordeel van een groter hotel, is dat het ontbijt wat uitgebreider is. Volop keuze hier, dus we kunnen onze buikjes rond eten. Helaas hebben we tijdens het eten ook uitzicht op het zwembad van het hotel, zodat we goed kunnen zien dat het steeds minder zachtjes begint te regenen. (We blijven het positief benaderen) Na het ontbijt gaan we dus maar even terug naar de kamer om slippers aan te trekken (die kunnen rustig nat worden) en om de poncho te pakken. Die hebben we nu wel nodig...

Het hotel beschikt over een groot aantal leenfietsen waar we vandaag gebruik van gaan maken. Zo kunnen we een groter gebied overbruggen. We willen namelijk eerst bij het strand gaan kijken, en dat is precies de andere kant op dan het oude centrum. Voor het hotel worden de fietsen klaargezet, dus trekken we de poncho aan en gaan we op pad.

Na ongeveer 2 km komen we bij het strand aan. Ook hier weer mensen die wat proberen te verdienen door je te laten betalen voor het stallen van je fiets. Omdat we hier maar even zullen blijven, besluiten we een stukje terug te fietsen, en iets verderop naar het strand te gaan. Hier kun je de fiets zo neerzetten, en niemand die daar wat van zegt. Uiteraard is het strand nagenoeg verlaten, wat wil je ook met dit weer. Toch is de zee best lekker qua temperatuur, en zijn er flink wat golven. Helaas hebben we geen zwembroek aan, dus zwemmen gaat het vandaag niet worden.

Als we verder fietsen, komen we al gauw terecht in een klein wijkje, waar vandaag weinig te doen is. Je kunt goed merken dat ze hier al volledig ingericht zijn voor toeristen, maar die zijn er vandaag niet. Al dagen denkt Marco er over na om ergens zijn baard weer een beetje in fatsoen te laten brengen, want die is inmiddels aardig verwilderd. Laten we daar tegen een klein kapperszaakje aanfietsen! Dan maar de gok wagen dat het mislukt en hij zijn hele baard kwijtraakt, dus op naar de kapper. Deze herenkapper begrijpt direct wat de bedoeling is, dat moet goedkomen. Dus hup, in de stoel dan maar. Uiteindelijk is deze kapper - tot hilariteit van de anderen - ruim een kwartier bezig met tondeuse, schaar, kam, mes en aftershave om de baard weer mooi in model te brengen. En dat voor maar 50.000 dong! (Ongeveer €2) Omdat hij zo z'n best heeft gedaan, besluit Marco hem het dubbele te geven. Dit wordt heel hartelijk ontvangen. En bij het weggaan zien we zelfs dat zijn familie om een hoekje heeft mee staan kijken. Zijn we weer een attractie geweest!

Inmiddels is het weer droog geworden, dus kunnen we zonder poncho verder fietsen richting het oude centrum, wat op de Unesco lijst staat. Dit is nog best een stukje fietsen, maar onderweg valt er natuurlijk nog genoeg te zien. Als we bij het oude centrum aankomen, willen we doorfietsen naar het gedeelte wat gisteren onder water stond, zodat we hiervan ook dagfoto's kunnen maken. Blijkt dat er nu niets onder water staat, en er sprake is geweest van eb! Helaas...

We parkeren de fiets en gaan lopend verder. Inmiddels is het tijd voor koffie, dus lopen we naar een koffietentje die we gisteren al hebben gezien. Bij de ingang staat een grote vitrine met allerlei lekkere gebakjes, de ene nog mooier dan de andere. Het lijken wel kleine schilderijtjes! We zoeken een plekje op het balkon - onder een luifel want het is weer gaan regenen - en genieten hier van heerlijke gebakjes met koffie. Heerlijk, en ook erg vullend dus de lunch hebben we ook meteen gehad!

Na de koffie lopen we nog wat rond, en gaan ook even kijken op een aangrenzend eilandje, wat met een brug hieraan verbonden is. Hier zag het er gisteravond erg gezellig uit, maar het blijkt dat hier alleen maar restaurantjes zitten dus voor nu niet zo interessant. We besluiten de fiets weer op te zoeken om terug te gaan richting hotel. Onze fietsen zijn aan de overkant van de straat gezet, want op de plek waar wij deze hadden geparkeerd, is inmiddels een vrouwtje gaan zitten met haar kleine pop-up restaurantje. Dat zie je overal in Vietnam, en vooral door locals wordt hier veel gebruik van gemaakt.

Terug bij het hotel besluiten we wat te gaan rusten. Henk grijpt deze kans aan om een massage te bestellen bij het hotel, hij wordt een uur lang onder handen genomen voor $15, een fractie van de prijs die je hiervoor in Nederland betaald. De anderen blijven op de kamer en doen een middagdutje.

We besluiten om 18.00 uur weer richting het centrum te gaan om te eten, en omdat het weer is gaan regenen, nemen we dit keer de shuttle bus van het hotel. Dat scheelt een kwartier lopen door de regen. In het centrum aangekomen, lopen we eigenlijk meteen door naar het restaurant waar we die middag gebak hebben gegeten. We hebben toen gezien dat ze ook lekkere gerechten op de kaart hebben staan, daar wilden we allemaal wel eten.

De kaart was zowel westers als Vietnamees, dus voor ieder wat wils. Als voorgerecht kiezen we allemaal wat anders, zodat we dit als soort tapas samen kunnen proeven. Allemaal kleine gerechten proeven, heerlijk! Als we ook allemaal het hoofdgerecht hebben opgegeten, besluiten we geen koffie te blijven drinken, want we zitten nog te vol. We rekenen af en lopen nog wat door het centrum. Het valt op dat het een stuk rustiger is dan gisteravond. Het begint langzaam ook weer te regenen, dus lopen we op ons gemak terug naar het hotel. Hier nemen we nog een kop Lipton tea, en gaan ondertussen op zoek naar een hotel in Ho Chi Minh City. Hier zoeken we nog een overnachting voordat we naar de plek gaan waar we de kerstdagen door zullen brengen. Deze is na wat speurwerk op internet gevonden en geboekt.

Tijd om naar bed te gaan, want morgen gaat de wekker weer af om 6.00 uur. We zullen om half 8 vertrekken met een auto naar het treinstation van Da Nang. Daar nemen we de dagtrein naar Na Trangh, een rit van ongeveer 11 uur.

Vroeg op, dus ook op tijd naar bed! Welterusten...